Het begin van Indonesië

Mesdames et Messieurs. Het is jullie vast niet ontgaan, maar ik ga deze zomer naar Indonesië. Samen met mijn gruwelijke kleine mosselmonster Sonja! Want die had ook zoiets van: laat ik maar mee gaan 18 juli vertrekken wij vanaf Amsterdam Schiphol naar het mooie Java, om vervolgens 30 dagen rond te reizen als een stel op hol geslagen hysterische Maki's tot en met 18 augustus. Naast het rondreizen zal ik veel familie bezoeken in onder andere Jakarta, Bandung, Jogyakarta, en Solo. De laatste week gaan we Bali verkennen samen met Omar en Elias.

De reden voor deze reis is dat ik sowieso al heel lang naar Indonesië wil. Mijn vader is net terug van 3 weken Indoland en hij wil zo graag dat ik daar heen ga. Het zal wel een hele verbreding worden allemaal. Het bezoeken van het graf van mijn opa in de Kraton (ofzo) zal wel heel indrukwekkend worden. Metropool Jakarta is niks vergeleken bij Groningen of Amsterdam en een schoonheid als Bali vind je niet op Texel.

Omar hier was de eerste die zijn ticket heeft geboekt en stiekem was ik wel jaloers en al gauw volgde Elias. Ik dacht namelijk niet dat ik nog heen zou gaan. Tot vandaag. Ik ga naar het reisbureau en vind daar DE ticket. Perfecte prijs, perfecte reistijden en een goede maatschappij. Boeken! Een half uur later belt Sonja er achter aan om ook een ticket bij te boeken. Zo'n kans laat je natuurlijk niet gaan!

Eigenlijk besef ik het nog niet echt. Ik ging vanavond volgens mijn standaard ritueel naar de dansschool. Na een paar uurtjes dansen ga je even zitten en rusten... En heel stiekem kruipt die gedachte weer terug. Je gaat naar Indonesië. wooooh.. shit. Ja ik vind het best wel eng Daarom ga ik nu ook even lekker slapen en dromen over witte stranden met een blauwe zee. Al mn familie op 1 plek, lekker eten en samen zijn met mn beste vrienden. It's going to be lifechanging.